اولش که منو میبینید میگید وااااای خدای من چقدر این دختر شاد و پرانرژیه! چقدر انرژی مثبته! چقدر.. بعد صمیمی که میشید باهام هر چند وقت یکبار پشماتون میریزه که خدای من این همون دختره؟ خدای من مگه میشه اون دختر پر انرژی اینجوری بشه؟ میخوام بگم کاش هیچوقت اونقدری با من و من باهاتون صمیمی نشم که ذهنیت خوبتون خراب شه.. من از دور قشنگ و خوبم.. هرچقدر نزدیکتر شید همه‌چی بدتر میشه..
نظرات (۳)
Anne Shirley
- شنبه ۱۱ ارديبهشت ۰۰
- ۱۵:۲۲
بعد یه جایی میرسه که با من صمیمی‌اید و وقتی میگید خوبی؟ اگه خوب نباشم واقعا جوابتونو میدم و میگم نه. بعد سعی میکنی بفهمید چمه. یه هفته زور میزنید. تلاش میکنید حالمو خوب کنید از هر راهی! ولی بعد قاطی میکنید از دستم که اه آنه چرا حرف نمیزنی؟ چرا میریزی تو خودت؟ ها؟ همه‌ی دوستای صمیمی من اینو یه بار حداقل تجربه کردن :)))
محمدعلی
- شنبه ۱۱ ارديبهشت ۰۰
- ۲۱:۵۲
این مدل آدما خیلی برام همیشه عجیب بودن. سخت به حرف اومدن نه ها. خب خوبه که آدم همینجوری راه نیفته سفره دلشو واسه همه باز کنه. ولیییی، اینکه وقتی ناراحتی، با همه خوشحال رفتار کنی، برام عجیبه. و راستش فازتون رو درک نمی‌کنم. و اینکه، خب، چرا آخه -_- :))
بر فرض من اومدم گفتم نه خوب نیستم، خب بعدش چی؟ هیچی! فقط حال یکی دیگه رو هم بد کردم. همین. حرفم که نمیزنم طرف بفهمه چمه بدتر عصبی میشه. بی‌فایده‌ست.
آخرين مطالب